درختان را دوست می دارم که به احترام تو قیام کرده اند...
که به احترام تو قیام کرده اند
و آب را
که مهر مادر توست.
...
و خون تو امضای راستی است.
اصل نوشت: اگر مشاهده میکنید که پیام ها را مدتی است تایید نکرده ام و پست جدیدی هم قرار نداده ام؛ بی جهت خوشحال نشوید که ما این دیار فانی را وداع گفتیم. الحمدالله به صورت غافلگیرانه ای کربلا و نجف طلبید! تا جایی که فرصت هرگونه خداحافظی را از ما سلب نمود. دوستان حلال کنند اگر خبر شهادت مان را شنیدند. کلا و در هر حال حلال مان کنید. این بنده حقیر اکنون از "مقهی الاینترنتی" (کافی نت) در 200متری حرم حضرت اباعبدالله این پست را تیمنا و تبرکا به یادگار میگذارم تا خاطرات شیرین این نوروز را تداعی کند مرا. اینجا اینترنت واقعا گران است برای همین فرصت تفصیل نویسی نیست؛ باشد تا چند روز دیگر در مشهد مشروح سفر را خدمتتان بنویسم اگر عمری باقی بود. فقط همین قدر بگویم که از یک نوروز مزاحم خضرت اباعبدالله و برادر و پدر گرامی شان هستیم! اگر خدا توفیق دهد انشالله فردا عازم کاظمین و سامرائیم. اشهدمان را هم خواندیم. واقعا همگی حلالمان کنند؛ گو اینکه میدانم بعضی ها بی جنبه اند نسبت به این حلالیت خواهی! واقعا همگی را یاد کردیم علی الخصوص جوانان مجردمان را که خیلی ملتمس دعا بودند!
در ضمن از سر فرصت تمامی دوستانی را که در پست قبلی ما را نواختند پاسخ خواهم داد. اگر عمری بود انشاءالله.
پس نوشت: چه زجری میکشم که نیم فاصله را نمیتوانم رعایت کنم!
بهاران رازدار رستاخیز پس از مرگ است و قبرستانها مزارعی هستند که در آنها بذر مردگان افشاندهاند و جسم تا نمیرد، کجا رستاخیز پذیرد؟
با بهاران روزی نو میرسد و ما همچنان چشم به راهِ روزگاری نو. اکنون که جهان و جهانیان مردهاند، آیا وقت آن نرسیده است که مسیحای موعود سر رسد؟ و یُحیِ الارضَ بعدَ موتِها...
سید مرتضی آوینی
کتاب "آغازی بر یک پایان" صفحۀ 1
سلام علیکم. سال جدیدتان فرخنده و پربرکت باد! سال نو شد؛ خانه عوض کردیم. در آخرین روزهای زمستان 90 آخرین نوشته در وبلاگ طاووس، به یاد مرگ و سرآغاز وبلاگ قیام. www.qiam.ir
در وبلاگ جدید میزبان نگاه و دیدگاه شما هستم. یاعلی!